“Niech się święci 1 maja”
Międzynarodowy Dzień Solidarności Ludzi Pracy, zwany popularnie Świętem Pracy, który corocznie obchodzimy 1 maja, jest jednym z nielicznych wydarzeń celebrowanych w tym samym czasie przez cały świat. Ma ono za zadanie podkreślić wartość pracy, która nie zawsze była doceniana.
Święto Pracy, pierwotnie celebrowane przede wszystkim przez klasę robotniczą, jest obchodzone od 1890 roku na pamiątkę wydarzeń, jakie miały miejsce w pierwszych dniach maja 1886 roku w Chicago. To wtedy, 1 maja, sfrustrowani niskimi zarobkami, kiepskimi warunkami w zakładach, dwunastogodzinnym dniem pracy oraz masowymi zwolnieniami, robotnicy przedsiębiorstwa McCormick Harvester Co. wywołali strajk, któremu przewodził związkowiec Albert Parsons.
Kilkadziesiąt tysięcy idących w pochodzie manifestantów żądało przywrócenia do pracy wyrzuconych pracowników, ograniczenia dnia roboczego do ośmiu godzin, a także równouprawnienia Afroamerykanów. Mimo że obawiano się rozlewu krwi – pierwszy pochód minął bardzo spokojnie.
1 maja w Polsce
Tuż po ogłoszeniu decyzji o ustanowieniu 1 maja świętem robotników przez I Kongres II Międzynarodówki, który został zwołany w Paryżu 14 lipca 1889 roku, zaczęto celebrować święto na całym świecie. Także w Polsce, gdzie apele trafiły na bardzo podatny grunt. Mimo że carska policja i wojsko zwalczały ruch robotniczy z całą mocą, nie udało się im powstrzymać protestów oraz demonstracji, które zaczęły co roku przetaczać się przez kraj.
Manifestowano o lepsze warunki pracy najbardziej aktywną organizacją była walcząca jednocześnie o niepodległość Polska Partia Socjalistyczna, do której należał wówczas m.in. Józef Piłsudski. Tysiące osób każdego roku odpowiadało na wezwania PPS, a strajki i demonstracje z biegiem lat przybierały na sile oraz liczebności.
1 maja w PRL
Tuż po wojnie władze PRL ustanowiły 1 maja najważniejszym państwowym świętem, a od 1950 roku jest ono dniem wolnym od pracy. Tego dnia wszystkie zakłady pracy oraz szkoły wysyłały swoich pracowników i dzieci na pochody. Przebieg pochodów planowano odgórnie, czyniąc z nich rzecz niemalże rytualną. Podążały podzielone na kolumny poszczególne zakłady pracy, branże, mieszkańcy dzielnic miasta i wsi. Każda grupa ubrana była w charakterystyczny strój: pielęgniarki szły w kitlach, a ludność wiejska w strojach ludowych.
1 maja w regionie-Krasnystaw, Leśniowice, Chełm -1979
Święto miało upamiętniać ważne dla robotników wydarzenie i jednocześnie budować więź pracowników z przywódcami partii, którzy przemawiali wtedy z wielkim, niekiedy kuriozalnym i później wyśmiewanym przez opozycjonistów, patosem. Uroczystości obowiązkowo odbywały się w całym kraju: poczynając od Warszawy, gdzie na trybunie ustawiało się całe kierownictwo PZPR, aż po wsie i małe miasteczka.
W 1989 roku jedyny raz w historii PZPR odwołała pochody z okazji Święta Pracy. Komuniści obawiali się, że marsz zostanie przejęty przez Solidarność. Dzisiaj 1 maja nie są już organizowane pochody państwowe, chociaż dzień ten nadal pozostaje dniem wolnym od pracy.
